ฉันพบโทนีและบั๊กที่ร้านแซนด์วิช ซึ่งเราทั้งสามคนเสียใจที่ต้องติดอยู่ที่สนามบินแองเคอเรจ อลาสกา พวกเขาสวมชุดที่ดูเหนื่อยล้าและมอมแมมของผู้คนที่ใช้เวลาสี่วันที่ผ่านมาที่สนามบิน ฉันนั่งตรงข้ามพวกเขาขณะที่พวกเขากินซุปชิ้นสุดท้ายที่พวกเขากำลังแบ่งปันกันเสร็จ กลิ่นของแอลกอฮอล์ก็เล็ดลอดออกมาทุกครั้งที่กัด ฉันไม่มีอะไรจะบ่นเกี่ยวกับความล่าช้าสองชั่วโมงของฉันเมื่อเทียบกับการทดสอบอันยาวนานของพวกเขาในการกลับบ้านที่หมู่บ้าน Saint Mary ในป่าอะแลสกา
เมื่อเวลาผ่านไป คร่ำครวญหันไปถามเมื่อพวกเขาถามเกี่ยวกับฉัน
พวกเขาคิดว่าฉันเป็นครู แล้วก็เป็นเจ้าหน้าที่สาธารณสุข ฉันบอกพวกเขาว่าฉันกำลังจะไปดิลลิงแฮมเพื่อเข้าร่วมการประชุมค่ายที่โบสถ์ พวกเขามองมาที่ฉันอย่างว่างเปล่า ฉันเล่าว่าฉันเพิ่งย้ายไปอลาสก้าเพื่อทำงานให้กับคริสตจักรเซเว่นธ์เดย์แอ๊ดเวนตีส งานของฉันคือการสร้างความตระหนักรู้ถึงความท้าทายที่ชาวอะแลสกาพื้นเมืองต้องเผชิญและให้การสนับสนุนโครงการ Artic Mission Adventure ฉันสามารถบอกได้ว่าข้อความของฉันไม่เข้าหูคนหูหนวก
ในขณะที่บั๊กยืนยันว่าพวกเขาเคร่งศาสนา โทนีมีสีหน้าเศร้าลง สีหน้าของเธอมืดลงเมื่อรู้ว่าฉันเป็น “คนในโบสถ์” ขณะที่เธอยังคงโค้งคำนับ โทนีกระซิบว่าคนในโบสถ์ไม่ได้มาที่ Saint Mary’s บ่อยนัก ฉันรู้สึกตื้นเขิน เป็นผู้ทำดีที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมซึ่งตัดขาดจากคนเหล่านี้อย่างชัดเจน
ฉันมองดูพวกเขาด้วยความรักมากเท่าที่ฉันจะรวบรวมได้ และพูดว่า “ชีวิตมันยากนักใช่ไหม” โทนี่เงยหน้าขึ้นและมองลึกเข้าไปในดวงตาของฉัน ฉันบอกพวกเขาว่าเราเกิดมาบนโลกนี้เพื่อรักกันเหมือนที่พระคริสต์รักเรา เขาไม่ได้ตัดสินใคร พระองค์ทรงพบคนที่ต้องการการหนุนใจและรับพวกเขา โอบพระหัตถ์โอบกอดพวกเขาไว้ ฉันบอกพวกเขาว่านั่นคือสิ่งที่ฉันเชื่อ นั่นคือสิ่งที่คริสตจักรของฉันเชื่อ และนั่นคือเหตุผลที่ฉันมาที่นี่—เพื่อแบ่งปันสิ่งที่พระคริสต์ทรงทำในชีวิตของฉัน ขณะที่น้ำตาไหลอาบหน้า โทนีพูดว่า “ฉันอยากรู้มากกว่านี้”
ทันใดนั้น เสียงผู้หญิงดังขึ้นผ่านอินเตอร์คอมของสนามบินเพื่อแจ้งว่าเที่ยวบินของฉันกำลังจะขึ้นเครื่อง ขณะที่ฉันจ้องเข้าไปในดวงตาของคู่รักที่อยู่ข้างหน้าฉัน มืดมนด้วยความสิ้นหวังและความสิ้นหวังที่ชาวอะแลสกาหลายคนคุ้นเคย ฉันรู้สึกหมดหนทาง อลาสก้ามีหมู่บ้านมากกว่า 230 หมู่บ้าน แต่อาสาสมัครภารกิจอาร์กติกของเรามีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น และหมู่บ้าน Saint Mary’s ไม่ใช่หนึ่งในนั้น
ฉันขออธิษฐานกับโทนีและบัคและเอื้อมมือไปขอพวกเขาได้ไหม
ข้าพเจ้าขอให้พระผู้เป็นเจ้าลงมาอุ้มดวงวิญญาณที่มีค่าเหล่านี้ ให้รักพวกเขาและชี้นำพวกเขาในทางที่พระองค์จะทรงให้พวกเขาไป ขณะที่โทนีเช็ดน้ำตา เรากล่าวคำอำลา และฉันก็มุ่งหน้าไปที่ประตู
จากที่นั่งริมหน้าต่างบนเครื่องบิน คำพูดของ Toni ยังคงก้องอยู่ในหูของฉัน: “ฉันต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติม” ความคิดของฉันเดินทางไปที่กิจการ 16:9: “คืนนั้นเปาโลมีนิมิต: ชายคนหนึ่งจากมาซิโดเนียทางตอนเหนือของกรีซกำลังยืนอยู่ที่นั่น อ้อนวอนเขาว่า ‘มาที่มาซิโดเนียและช่วยเราด้วย!'” (NLT) ปฏิสัมพันธ์ของฉันกับโทนีและบัคเป็นการวิงวอนในยุคปัจจุบันให้ไปเทศนา สอน และดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ที่ป่าอะแลสกา
โปรดอธิษฐานเผื่อผู้คนในอลาสก้าและโปรแกรมภารกิจอาร์กติกของ Alaska Conference หากต้องการเรียนรู้เพิ่มเติม โปรดไปที่เว็บไซต์ Arctic Mission Adventure, arcticmissionadventure.orgหรือหน้า Facebook ของพวกเขา ที่facebook.com/ArcticMissionAdventure
เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> สล็อตแตกง่าย
